Giriş

Koşullanma, davranışçı psikolojinin temelini oluşturan bir öğrenme sürecidir. Klasik koşullanma (Pavlov) ve edimsel koşullanma (Skinner) gibi temel modellerin ötesinde, "üst düzey koşullanma" (higher-order conditioning), daha karmaşık öğrenme süreçlerini açıklamada önemli bir kavramdır. Özel eğitimde, üst düzey koşullanma, bireylerin yeni beceriler kazanması, uygun davranışlar geliştirmesi ve akademik-sosyal uyum sağlaması açısından kritik bir rol oynar. Bu makalede, üst düzey koşullanmanın tanımı, özel eğitimdeki önemi, uygulama yöntemleri ve kullanılabilecek materyaller detaylı bir şekilde ele alınacaktır.

 

1. Üst Düzey Koşullanmanın Tanımı

Üst düzey koşullanma, klasik koşullanma sürecinin bir uzantısıdır. İlk aşamada, nötr bir uyaran (zil sesi), koşulsuz bir uyaranla (yiyecek) eşleştirilerek koşullu bir tepki (salya salgılama) oluşturulur. Üst düzey koşullanmada ise, bu öğrenme bir adım öteye taşınır: **yeni bir nötr uyaran (örneğin ışık), daha önce koşullandırılmış uyaranla (zil sesi) eşleştirilerek ikincil bir koşullu tepki oluşturulur.** Bu süreç, öğrenmenin genişletilmesi ve soyut kavramların öğretilmesi açısından önemlidir.

 

Örneğin:

1. Aşama 1 (Temel Koşullanma):  Zil sesi (nötr uyaran) + Yiyecek (koşulsuz uyaran) → Salya tepkisi (koşullu tepki).

2.  Aşama 2 (Üst Düzey Koşullanma): Işık (yeni nötr uyaran) + Zil sesi (artık koşullu uyaran) → Salya tepkisi (ikincil koşullu tepki).

 

Bu mekanizma, özel eğitimde karmaşık becerilerin kazandırılmasında etkili bir şekilde kullanılabilir.

 

2. Özel Eğitimde Üst Düzey Koşullanmanın Önemi

Özel eğitim, öğrenme güçlüğü, otizm spektrum bozukluğu (OSB), zihinsel engel ve dikkat eksikliği gibi farklı gelişimsel ihtiyaçları olan bireylere yönelik özelleştirilmiş bir eğitim sürecidir. Üst düzey koşullanmanın bu alandaki önemi şu şekilde sıralanabilir:

 

a. Soyut Kavramların Öğretilmesi

- Özel gereksinimli bireyler, soyut düşünme becerilerinde zorluk yaşayabilir. Üst düzey koşullanma, somut uyaranlardan hareketle soyut kavramların (örneğin "sıra bekleme", "paylaşma") öğretilmesine olanak tanır.

 

b. Davranış Değiştirme

- Uygun olmayan davranışların (agresyon, öfke nöbetleri) yerine olumlu davranışların (sakin kalma, iletişim kurma) pekiştirilmesinde kullanılır.

 

c. Akademik Becerilerin Geliştirilmesi

- Matematiksel semboller, okuma-yazma becerileri gibi karmaşık öğrenme alanlarında üst düzey koşullanma teknikleri etkilidir.

 

d. Sosyal Uyumun Artırılması

- Sosyal ipuçlarını anlama, göz teması kurma, sıra alma gibi sosyal becerilerin kazandırılmasında kullanılır.

 

3. Üst Düzey Koşullanma Yöntem ve Teknikleri

Özel eğitimde üst düzey koşullanma uygulamaları, bireysel ihtiyaçlara göre şekillendirilmelidir. Aşağıda sık kullanılan yöntemler verilmiştir:

 

a. Zincirleme (Chaining)

- Bir becerinin küçük adımlara bölünerek her bir basamağın koşullandırılmasıdır. Örneğin, "elleri yıkama" becerisi:

  1. Musluğu açma → pekiştireç.

  2. Sabunu alma → pekiştireç.

  3. Elleri ovuşturma → pekiştireç.

 

b. İkincil Pekiştireçlerin Kullanımı

- Başlangıçta birincil pekiştireçler (yiyecek) kullanılırken, zamanla sosyal pekiştireçler (aferin, gülümseme) koşullandırılır.

 

c. Sistematik Duyarsızlaştırma

- Kaygı uyandıran durumlara aşamalı maruz bırakma ile koşullu tepki değiştirilir (örneğin, yüksek sesten korkan bir çocuğa önce düşük sesle başlanır).

 

d. Model Alma (Observational Learning)

- Koşullu uyaranlar, model alınan davranışlarla pekiştirilir (örneğin, bir akranın sıra beklemesini gözlemleme).

 

---

 

4. Kullanılabilecek Materyaller

Üst düzey koşullanma sürecinde görsel, işitsel ve dokunsal materyaller kullanılabilir:

 

a. Görsel Materyaller

- Resimli kartlar:  Soyut kavramları somutlaştırmak için.

-  Renkli ışıklar: Koşullu uyaran olarak (yeşil ışık = çalışma zamanı).

- Sosyal öyküler: Davranış senaryolarını öğretmek için.

 

b. İşitsel Materyaller

-  Ses kayıtları: Doğru davranışı tetikleyen komutlar (alkış sesi = pekiştireç).

- Müzik terapisi: Rahatlama veya uyarılma için koşullandırma.

 

c. Dokunsal Materyaller

- Puzzle ve oyuncaklar: Ödül sistemiyle eşleştirilmiş etkinlikler.

- Dokunsal zamanlayıcılar:  Süreli görevlerde kullanım.

 

d. Teknoloji Destekli Araçlar

- Tablet uygulamaları: Otizmli bireyler için görsel programlar (PECS).

- Sanal gerçeklik:  Sosyal beceri simülasyonları.

 

Sonuç

Üst düzey koşullanma, özel eğitimde bireylerin öğrenme süreçlerini kolaylaştıran ve davranış değişikliği sağlayan güçlü bir tekniktir. Doğru yöntemler ve materyallerle desteklendiğinde, özel gereksinimli bireylerin akademik, sosyal ve günlük yaşam becerilerinde önemli ilerlemeler kaydedilebilir. Eğitimcilerin bu teknikleri uygularken bireysel farklılıkları göz önünde bulundurması ve sistematik bir yaklaşım benimsemesi gerekmektedir.

 

Kaynakça :

- Pavlov, I. P. (1927). Conditioned Reflexes.

- Skinner, B. F. (1938). The Behavior of Organisms.

- Alberto, P. A., & Troutman, A. C. (2012). Applied Behavior Analysis for Teachers.*